نوآوری

هوش طبیعی یا هوش مصنوعی؟ مسئله این است

ما باید خود را آماده کنیم و تغییرات را در آغوش بگیریم تا مبادا در زمان چنین تحولی رها شویم.
صحبت های زیادی در مورد هوش مصنوعی و هوش طبیعی وجود دارد، اما آیا کسی می تواند به این سوال چالش برانگیز پاسخ دهد؟

چه زمانی افراد باید از هوش طبیعی و چه زمانی از هوش مصنوعی استفاده کنند؟ آیا کسی می تواند به درستی تصمیم بگیرد که از کدامیک و در چه زمانی استفاده شود؟

اگر پاسخ این سوال را نداشته باشیم، هم با هوش طبیعی و هم با هوش مصنوعی دست و پنجه نرم می کنیم و در مشکلات نیز فرو می رویم.

وقتی کارهای معمولی انجام می دهیم از هوش مصنوعی استفاده می کنیم. وقتی درباره افراد یا ارزیابی انسان قضاوت می کنیم، از هوش طبیعی استفاده می کنیم.

قبلاً مردم کتاب می خواندند و به فرهنگ لغت نگاه می کردند تا معنی یا مفهوم چیزی را بفهمند. نسل جدید در بسیاری از موقعیت ها، هوش مصنوعی را به هوش طبیعی ترجیح می دهد. آنها به جای استفاده از هوش طبیعی خود برای یافتن راه حل، به هوش مصنوعی متکی هستند. حتی هنگام کدنویسی و حل مشکلات بزرگ، مردم از Chat GPT یا نرم افزارهای دیگر برای راه حل های بی دردسر استفاده می کنند. پس از مدتی، ذهن از دریافت سیگنال های هوشمند دست می کشد و مردم گنگ می شوند.

مهم نیست که هوش ماشین چقدر بالغ می شود، همیشه بهتر است تصمیم گیری در مورد مشاغل انسانی با انسان ها ادامه یابد زیرا:

  • تصمیمات گرفته شده توسط ماشین شفاف نیستند، ما نمی توانیم الگوریتم را رمزگشایی کنیم.
  • در مورد پاسخگو بودن هم همینطور است، ما می توانیم انسان ها را پاسخگو کنیم. زیرا این “تصمیم” است که اشتباه است نه ماشین.
  • تصمیمات هوش مصنوعی همچنین می‌توانند سوگیری‌ها را در مورد D&I به روشی اشتباه در انتخاب و غیره تقویت کنند.

اگر ما کورکورانه برای تصمیم گیری به هوش مصنوعی تکیه کنیم، موضوعاتی مانند حفظ حریم خصوصی داده های شخصی به موضوع بسیار مهمی تبدیل می شود.
جنگ بر سر «مصنوعی» و «طبیعی» در زمینه هوش، سال‌های پرمخاطره دهه‌های 1800 تا 1900 را به یاد می‌آورد، زمانی که جهان غرب آثار کلاسیک جاودانه دکتر جکیل و آقای هاید یا وحشت‌های فرانکشتاین یا دراکولای مسخره را به ما هدیه داد. !!!!! بهتر است طوفان پیرامون مشکل Y2k را به خاطر بسپاریم!!! حالا ما از هوش مصنوعی ناراحتیم….

هوش،توانایی کسب دانش و به کارگیری برای ارتقاء یا عملکرد مهارت های فرد است. این توانایی در انسان بارزتر است. همچنین در درجات مختلف در گونه های مختلف جانوری وجود دارد.

وقتی کسی ماشینی را ایجاد می کند که تا حدودی این توانایی را برای کسب دانش و اعمال در مجموعه مهارت های آن ماشین داشته باشد، به معنای دقیق آن هوش مصنوعی است!!

بنابراین این سوال که چه زمانی از هوش مصنوعی و چه زمانی از هوش طبیعی استفاده کنید، این تصور را ایجاد می کند که انگار شما به عنوان یک انسان دو مجموعه هوش دارید!! یکی به طور طبیعی مقدر شده و یکی به طور مصنوعی!! این درست نیست زیرا محدودیتی را برای هوش فرض می کند، اما هوش را نمی توان محدود کرد زیرا این توانایی است که از بسیاری جهات به عنوان “مهارت” با کسب دانش بیشتر رشد می کند!! لطفاً به استفاده از کلمه “دانش” به جای “اطلاعات” توجه داشته باشید!!

البته ترس‌هایی از هوشمند شدن ماشین‌ها وجود دارد.در فیلم جاودانه «Her»، وحشت‌های «هوش مصنوعی» بسیار به درستی نمایش داده شد.

با گفتن همه موارد فوق، “هوش مصنوعی” راه کنونی رو به جلو در دنیایی است که مبتنی بر اطلاعات دیجیتالی است. دنیای دیجیتال همانطور که می دانیم دستخوش یک تحول بزرگ شده است که توسط “AI” هدایت می شود. مشاغلی که کشورهای جهان سوم از طریق آنها نیروی کار دیجیتالی ارزان را به جهان اول عرضه می کردند، اکنون با پیشرفت «AI» محو شده است.

این بزرگترین تهدید است و البته یک فرصت بزرگ در آن نهفته است!! این فرصت، گشایش هزاران شغل مرتبط با هوش مصنوعی است. بنابراین ما اکنون در آستانه انقلاب صنعتی پنجم هستیم!!

گوشی‌ها، جاروبرقی‌ها، ماشین‌های لباسشویی، اجاق‌های گاز هوشمند، مایکروویوها، خدمتکاران خانگی، گشت و گذار در اینترنت و غیره، همه تحت سلطه هوش مصنوعی قرار می‌گیرند.

ما باید خود را آماده کنیم و تغییرات را در آغوش بگیریم تا مبادا در زمان چنین تحولی رها شویم.

به قول چارلز دیکنز: “ما واقعاً در زمان های جالبی زندگی می کنیم.

آینده پر از غافلگیری، عدم اطمینان، اضطراب و هیجان است.

بازدیدها: 380

اشتراک‌ها:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *